г.Менск
28-30 сакавіка 1944 г.

З пратаколу паседжаньня акруговых намесьнікаў Беларускай Цэнтральнай Рады і акруговых начальнікаў Беларускай Краёвай Абароны з удзелам Прэзыдэнта Беларускай Цэнтральнай Рады Р.Астроўскага.

Глыбоцкага раёну/.../ Разам патрэбна было набраць 800 чалавек. Кожная заарганізаваная рота павінна была прайсьці 4-х тыднёвае перашкаленьне, пасьля чаго магла ўжывацца да службы на чыгунцы.

Усьлед за (першай, на пачатку сьнежня 1942 г.) Менскай ротай пачала арганізоўвацца рота ў Баранавічах. Камандзірам роты ў Баранавічах быў вызначаны лейтэнант Барбарыч/.../

   

зэп Сажыц, скончыў афіцэрскія курсы ў Менску, стварыў Чыгуначны батальён у Лідзе (цэнтр польскай партызанкі на Беларусі). Пасьля немцы пабаяліся трымаць вялікую колькасьць узброеных беларусаў у адным месцы й расфарміравалі батальён, разаслаўшы жаўнераў невялікімі групкамі па ўсёй краіне. Пераводзіцца ў Стобцы, а пасьля ў Баранавічы дзе застаецца ў "Галоўнай кватэры чыгуначнага батальёну". Арганізуе тут роту зь беларусаў. Тыя ахоўваюць будоўлю новай лініі чыгункі Клецак-Слуцак. Сяляне вельмі прыхільна ставіліся да беларускіх жаўнераў. "Разумелі, што яны мусяць выконваць загады Немцаў, але робыць гэта справядліва й лагодна, а ня так, як "белашыйкі" (паліцаі), якіх можна было "падкупляць" і якія паказвалі сваю брутальнасьць улады." Шмат хто з жаўнераў чыгуначнага батальёну ўцёк да лесу, дзе арганізоваліся беларуская партызанка. Аднак апошняя падаўлялася і вынішчалася савецкай і польскай партызанкай.

В ходе Белорусской операции представители Ставки не раз вносили коррективы в наши планы. Как-то крупная группа бомбардировщиков вылетела для удара по железнодорожному узлу Барановичи, через который осуществлялись перевозки войск противника. Докладываю Жукову, что по его заданию соединения АДД закончили взлет и идут на указанную цель.

— Не нужны мне ваши Барановичи, — нахмурился Жуков. — Обстановка изменилась. Юго-западнее Августова обнаружено большое скопление фашистских танков.

— Очевидно, выдвигается на фронт новая танковая дивизия противника. Цель очень важная. Надо во что бы то ни стало задержать фашистские танки, потрепать резервную дивизию врага. <...>

Скрипко Н.С. "По целям ближним и дальним" чэрвень 1944

<...>После взятия Бобруйска армия снова собралась в кулак. Оба наши корпуса, преследуя противника, двигались на Барановичи. Расчеты показывали, что можно овладеть этим городом к 10 июля. Особенность наступления в этот период — широкое применение подвижных отрядов. Каждая дивизия выделяла один-два стрелковых батальона, усиленных несколькими танками и орудиями. Темп продвижения доходил до 30 — 40 километров в сутки. По параллельным полевым дорогам, на автомашинах отряды выходили далеко вперед от главных сил соединений, перерезали вероятные пути отхода противника и встречали его внезапным огнем...